شیخ در کتاب مجالس خود نقل میکند که امام جعفر صادق علیه السلام ازپدران گرامی شان صلوات الهج علیهم اجمعین چنین روایت نمود: عباس بن عبد المطلب ویزید بن قعنب در مکانی روبروی خانه کعبه، درجمع هاشمیان وقبیله عبدالعزی نشسته بودندکه فاطمه بنت اسد مادرامیرمؤمنان علی علیه السلام واردشد. آن روز، روزی بودکه نه ماه دوران بارداری ایشان تکمیل شده بود.
درمقابل خانه خدا ایستاده بود که درد زایمان به سراغ اوآمد. دراین هنگام فاطمه روبه سوی آسمان کردو گفت: خداوندا! من به تو وبه آن چه که پیامبرت ازسوی تو آورده و به همه پیامبرانت و به همه کتب آسمانی ایمان دارم. من سخن جدم ابراهیم را تصدیق می کنم؛ همو که خانه ات را بنا کرد. از تو می خوا هم به حق این خانه وکسی که آن را بنا کرد و به حق کودکی که در شکم دارم و با من سخن می گوید و همدم من است - و من یقین دارم که او یکی از آیات و نشانه های توست- این وضع حمل را بر من آسان گردانی.
عباس بن عبدالمطلب و یزید بن قعنب می گویند: هنگامی که فاطمه بنت اسد سخن گفت و دعا کرد، دیدیم که شکافی در پشت خانه کعبه ایجاد شد و فاطمه از آن شکاف وارد خانه کعبه شد و از دید ما پنهان شد. سپس دوباره به اذن خداوند یکتا دیوار به حالت اول خود بازگشت و شکاف از بین رفت. پس از آن هر چه سعی کردیم در را باز کنیم تا یکی از زنان به کمک او برود موفق نشدیم. در این هنگام بود که دانستیم این یک امر الهی است. فاطمه سه روز در خانه کعبه ماند و این ماجرا در بین همه اهالی مکه پخش شد و زنها در کوی و برزن ودر خانه های خود از آن سخن می گفتند.
امام جعفر صادق علیه السلام فرمود: پس از سه روز مجددا همان شکاف باز شد و فاطمه در حالی که علی علیه السلام را در آغوش داشت از داخل خانه بیرون آمد. سپس گفت: ای مردم! خداوند عزوجل از بین خلق خود مرا برگزیده و مرا بر زنان برگزیده قبل از خودم برتری داده است. همانا خداوند، آسیه دختر مزاحم را برگزید. او پنهانی خداوند را در جایی که خداوند دوست داشت فقط در مواقع اضطراری پرستیده شود، عبادت می کرد.
همچنین خداوند مریم دختر عمران را برگزید و تولد عیسی بر او آسان گشت. او در بیابانی،تنه نخل خشکیده را تکان داد واز آن خرمای تازه برایش فرو ریخت. و خداوند متعال مرا برگزید و بر آن دو و بر تمامی زنان قبل از خودم برتری داد؛ چرا که من فرزند خود را در بیت عتیق (خانه کهن) او به دنیا آوردم و به مدت سه روز در آنجا ماندم و از میوه ها و غذاهای بهشتی تناول کردم.
هنگامی که فرزند خود را در دست داشتم و خواستم از آنجا خارج شوم، ندایی آسمانی به گوشم رسید که می گفت: ای فاطمه! نام او را علی بگذار. چرا که من بزرگ و بلکه بزرگترین هستم و او را از قدرت خود و شکوه و عزت خود و عدل و داد خود آفریدم و نام او را از نام خود برگرفتم واو را مؤدب به ادب خود کردم و او اولین کسی است که بر بالای خانه من اذان می گوید و بت ها را می شکند و آنها را به زمین میزند و مرا بزرگ می دارد و تکریم می کند و نوای لا اله الا الله را همه جا سر می دهد و پس از حبیب من و پیامبرم و برگزیده خلقم محمد صلی الهن علیه و آله و سلم که فرستاده و وصی من است، اوست امام و راهبر. پس خوشا به حال دوستداران و یاری دهندگان او و وای بر کسی که از فرمانش سرپیچی کند و اورا خوار گردانده و حق او را انکار کند.
امام جعفر صادق علیه السلام فرمود: هنگامی که ابوطالب او را دید خشنود گشت و علی علیه السلام به او فرمود: سلام و رحمت و برکات خداوند بر تو باد ای پدر. سپس رسول خدا صلی الهب علیه و آله وسلم وارد شد در این هنگام علی علیه السلام تکانی خورد و به روی او لبخندی زد وفرمود: درود و رحمت خداوند بر تو باد ای پیامبر خدا.
سپس به اذن خداوند به سخن درآمد و این آیات را تلاوت کرد:«بسم الهد الرحمن الرحیم قد افلح المؤمنون الذین هم فی صلاتهم خاشعون...». پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم فرمود: آنها به واسطه تو رستگار شدند و تمام آیات را قرائت کرد تا آنجا که می فر ماید:« اولئک هم الوارثون الذین یرثون الفردوس هم فیها خالدون». پس رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم فرمود: به خدا سوگند که امیر آنها تویی و علم خود را در خدمت آنها قرار می دهی و آنان از علم تو بهره می گیرند و به خدا سوگند که تو راهنمای آنهایی و آنها به واسطه تو ست که راه خود را می یابند.
(اما متاسفانه بعد از سالها که پیامبر از دنیا رفت، حق جانشین ایشان را غصب کرده و ایشان را خانه نشین نمودند. استفاده کردن از علم ایشان که جای خود دارد که تعداد استفاده کنندگان از علم ایشان حتی به تعداد انگشتان دست هم نمی رسد. آنها خلیفه الهی را کنار زدند و برای خودشان برنامه ریختند و خلیفه انتخاب کردند که این بر خلاف سنت خداوند است.)
سپس رسول خدا صلی اله. علیه وآله و سلم به فاطمه فرمودند: به نزد عمویش حمزه برو و بشارت تولدش را به او او بده. فاطمه به پیامبر صلی الله علیه وآله وسلم عرض کرد، اگر من بروم، چه کسی به کودک غذا خواهد داد؟ پیامبر فرمود: من خود او را سیر خواهم کرد. فاطمه پرسید: شما یا رسول الهخ؟ پیامبر پاسخ داد: بله. و زبان خود رادر دهان علی علیه السلام گذاشت. در این هنگام دوازده چشمه از زبان مبارک پیامبر جوشید و به این مناسبت آن روز، روز ترویه نامگذاری شد.
فردای آنروز رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم به نزد فاطمه آمد، هنگامی که چشم علی علیه السلام به پیامبر افتاد به او سلام کرد و به رویش خندید و به او اشاره کرد که مرا در آغوش گیر و از آن چه که دیروز به من نوشاندی دوباره بنوشان.پیامبر صلی اله علیه وآله وسلم او را در آغوش گرفت. سپس فاطمه گفت: به خدای کعبه سوگند که علی علیه السلام پیامبر صلی الها علیه وآله وسلم را شناخت. امام جعفر صادق علیه السلام می فرماید از این گفته فاطمه بود که روز عرفه را عرفه نامیدند. یعنی امیرالمؤمنین علیه السلام رسول خدا صلی اله علیه و آله و سلم را شناخت.
منبع: امالی طوسی ج2 ص317. ترجمه تفسیر روایی البرهان ج6 ص485.
:: موضوعات مرتبط:
,
,
:: برچسب‌ها:
روز عرفه ,
علت نامگذاری روز عرفه ,
چرا روز عرفه عرفه نامیده شد ,
فردا ,
وبلاگ مذهبی فردا ,
راز دعای عرفه ,
توضیح در مورد دعای روز عرفه ,
|
امتیاز مطلب : 5
|
تعداد امتیازدهندگان : 1
|
مجموع امتیاز : 1
عضو شوید
عضویت سریع
آمار
وب سایت:
آمار مطالب
آمار بازدید
